Υπέρ της Αληθείας

Λογική και πίστη

Ενδιαφέροντα για Ορθόδοξους/Καθολικούς

Ενδιαφέροντα για Χριστιανούς Διαμαρτυρόμενους

Ενδιαφέροντα για άθεους

Ενδιαφέροντα για τους λεγόμενους «Μαρτύρες του Ιεχωβά»

Ενδιαφέροντα για Μουσουλμάνους
The real Islam, for Muslims

"Νουθετείτε αλλήλους"

Διάφορα θέματα

Topics in various languages

Ομιλίες

Βίντεο

Ενδιαφέροντα link/σύνδεσμοι

Προτάσεις για βιβλιοφάγους

Τα βιβλία μου

«Πέντε διακονίες» και

«εννιά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος»;;

Είναι άραγε πέντε οι διακονίες (γνωστές στα αγγλικά ως “five-fold ministry”) όπως ΟΛΟΙ λένε;

Είναι μήπως «εννιά» ( ; ) τα χαρίσματα, πάλι όπως λένε όλοι;

Απάντηση: Τα ίδια Παντελάκι μου, τα ίδια Παντελή μου! Αμέτρητες αυθαιρεσίες έχουν γίνει σταθερές και κανένας δεν τις βλέπει!

-Κανένα λοιπόν από τα δύο δεν είναι αλήθεια. Μόνο 5 αναφέρονται σε μία λίστα και 8(!) σε άλλη.

Ας διαβάσουμε τι ξεκάθαρα έχει να μας πει η πρώτη περικοπή, αφήνοντας πίσω τις λαθεμένες ανθρώπινες παραδόσεις.

Εφ.4:4-12 / Εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας· 5 εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα· 6 εις Θεός και Πατήρ πάντων, ο ων επί πάντων και διά πάντων και εν πάσιν υμίν. 7 Εις ένα δε έκαστον ημών εδόθη η ΧΑΡΙΣ κατά το μέτρον της ΔΩΡΕΑΣ Χριστού. 8 Διά τούτο λέγει· Αναβάς εις ύψος, ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν και ΕΔΩΚΕ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ εις τους ανθρώπους. 9 Το δε ανέβη τι είναι ειμή ότι και κατέβη πρώτον εις τα κατώτερα μέρη της γης; 10 Ο καταβάς αυτός είναι και ο αναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών, διά να πληρώση τα πάντα. 11 Και αυτός ΕΔΩΚΕΝ άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΑΣ, άλλους δε ΠΟΙΜΕΝΕΣ και διδασκάλους, 12 προς την τελειοποίησιν των αγίων, δια ΔΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού

Τα δεδομένα:

1) Μα αναφέρει ότι το να είναι κανείς απόστολος, προφήτης, ευαγγελιστής, ποιμένας ή/και διδάσκαλος, σημαίνει ότι έχει ένα «χάρισμα» που εκπληρώνει τον αντίστοιχο σκοπό, δηλ. αυτός που έχει χάρισμα ευαγγελιστού, το λειτουργεί καθώς ευαγγελίζει.

2) Σε αυτή τη λίστα, διαβάσαμε για πέντε δοσμένα χαρίσματα, για (εδ.12) την τελειοποίηση των αγίων για το έργο ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ. Το εδ.12 στο αρχαίο κείμενο διαβάζει ως εξής:

«προς τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας εις οικοδομην του σωματος του Χριστού»,

δηλαδή

«προς ολοκλήρωση/ικάνωση/κατάρτιση των αγίων σε έργο διακονίας με σκοπό την οικοδομή του σώματος του Χριστού.»

Εδώ λοιπόν ΠΡΕΠΕΙ να προσέξουμε ότι αν και τα χαρίσματα διακονούν χωριστά τους άλλους όταν μπαίνουνε σε εφαρμογή από κάποιον αδερφό, εδώ δεν μιλάει για αυτό και απόδειξη τούτου είναι ότι καταγράφει μία διακονία, στον ενικό, λέγοντας «εις έργον διακονίας»!!

3) Μας λέει ο Παύλος λοιπόν, ότι τα χαρίσματα που εδώ συγκεκριμένα αναφέρει, σκοπό έχουν την ετοιμασία των αγίων, όχι απλά για καλά έργα, αλλά για το έργο κατά το οποίο θα διακονούν την Εκκλησία προς οικοδομή της.

Συμπέρασμα:

Στην περικοπή αυτή δεν διαβάζουμε να μιλάει για 5 διακονίες, αλλά για μία διακονία, δηλαδή για το έργο του να διακονούν όλοι οι πιστοί τους πιστούς, αποτέλεσμα αρχικά της εφαρμογής χαρισμάτων προηγούμενων στην πίστη αδερφών. Δηλαδή, για να μπορεί να γίνει αυτό το έργο της διακονίας προς οικοδομή του σώματος, πρέπει οι άγιοι να ετοιμαστούν από όσους έχουν αυτά τα πέντε χαρίσματα! Οπότε άλλο τα 5 χαρίσματα που αναφέρει και άλλο το 1 έργο διακονίας που τα συμπεριλαμβάνει όλα και έτσι μπορεί να εκφράζεται με πολλούς τρόπους προς τους πιστούς ανάλογα το χάρισμα που έχει ο καθένας. Τα 5 χαρίσματα λοιπόν που αναφέρονται, όχι μόνα τους εννοείται, αλλά όταν τα λειτουργούν οι χαρισματούχοι, φέρουν κατάρτιση στους αγίους, η οποία κατάρτιση παράγει το γενικότερο έργο της διακονίας που οικοδομεί με τον έναν ή άλλον τρόπο το σώμα του Κυρίου.

Μέχρι εδώ λοιπόν απαντήσαμε στην πρώτη ερώτηση αν είναι 5 οι διακονίες, και είδαμε ότι η περικοπή αυτή ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ, αλλά αναφέρει 5 χαρίσματα με τελικό σκοπό το 1 γενικό έργο της διακονίας προς οικοδομή όλου του σώματος.

-Αμερικανοί αδερφοί προφανώς μπέρδεψαν -λόγω ίσως κάποιων μεταφράσεών τους ή έστω λόγο περιορισμένης αντίληψης,- τα λόγια της περικοπής αυτής, στην συνέχεια τα διδάξανε και φτάσανε και μέχρι και εμάς τους Έλληνες χωρίς εμείς να τα εξετάσουμε βάσει Ελληνικής γλώσσας, ούτε καν με βάση τον κοινό νου θα έλεγα...

-Το ότι όταν εφαρμόζει κάποιος το χάρισμά του, διακονεί, εκ της λογικής βγαίνει (και όχι μόνο όπως θα δούμε), αλλά δεν αναφέρεται εδώ· να σκεφτούμε όμως ότι αυτοί που πρώτοι έχουν χαρίσματα, άμεσα και έμμεσα, διακονούν τους επόμενους αντίστοιχους χαρισματούχους στην κατάλληλη χρήση αυτών, κ.ο.κ. καθώς τους καταρτίζουν με την γνώση και εμπειρία τους. Θυμίζω σε αυτό το σημείο, ότι ο Τιμόθεος ενημερώθηκε ότι έλαβε το χάρισμα του, μέσω προφητείας άλλου αδερφού:

Α’Τιμ.4:14 μη αμελει του εν σοι χαρισματος ο εδοθη σοι δια προφητειας μετα επιθεσεως των χειρων του πρεσβυτεριου

-Δηλαδή, προφήτης αποκάλυψε ότι ο Τιμόθεος θα λάβει χάρισμα, στην συνέχεια δε, οι πρεσβύτεροι έθεσαν -ως κοινωνοί του Τιμόθεου- τα χέρια τους πάνω του και το έλαβε. Είναι λοιπόν μία περίπτωση αυτή, όπου βλέπουμε τους προηγούμενους να μεταδίδουν στους επόμενους χάρισμα για την οικοδομή του σώματος.

Πάμε να δούμε τώρα αν ο Παύλος είχε σκοπό να μας διδάξει ότι είναι «9» τα χαρίσματα....

Διαβάζουμε την περικοπή που επικαλούνται κάποιοι αδερφοί:

Α’Κορ.12:27-31:

Και σεις είσθε σώμα Χριστού και μέλη κατά μέρος. 28 Και άλλους μεν έθεσεν ο Θεός εν τη εκκλησία πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα ιαμάτων, βοηθείας, κυβερνήσεις, είδη γλωσσών. 29 Μη πάντες είναι απόστολοι; μη πάντες προφήται; μη πάντες διδάσκαλοι; μη πάντες ενεργούσι θαύματα; 30 μη πάντες έχουσι χαρίσματα ιαμάτων; (παραλείπει εδώ τα προαναφερθέντα στην σειρά: «βοηθείας, κυβερνήσεις») μη πάντες λαλούσι γλώσσας; (και προσθέτει->) μη πάντες διερμηνεύουσι; 31 Ζητείτε δε μετά ζήλου τα καλήτερα χαρίσματα. Και έτι πολύ υπερέχουσαν οδόν σας δεικνύω.

-Να το δούμε και στο αρχαίο κείμενο και με κόκκινους αριθμούς θα αριθμίσουμε τα χαρίσματα που πρώτα αναφέρει:

Α’Κορ.12:27-31 / υμεις δε εστε σωμα χριστου και μελη εκ μερους 28 και ους μεν εθετο ο θεος εν τη εκκλησια πρωτον 1)αποστολους δευτερον 2)προφητας τριτον 3)διδασκαλους επειτα 4)δυναμεις ειτα 5)χαρισματα ιαματων 6)αντιληψεις 7)κυβερνησεις 8)γενη γλωσσων 29 μη παντες αποστολοι μη παντες προφηται μη παντες διδασκαλοι μη παντες δυναμεις 30 μη παντες χαρισματα εχουσιν ιαματων μη παντες γλωσσαις λαλουσιν μη παντες διερμηνευουσιν 31 ζηλουτε δε τα χαρισματα τα κρειττονα και ετι καθ υπερβολην οδον υμιν δεικνυμι

Τα δεδομένα:

1) Εδώ δεν τα περιγράφει άμεσα τις λειτουργίες αυτές ως χαρίσματα, αλλά ξέρουμε ότι είναι, επειδή:

α) ως μέρος του πλαισίου, το εδ.31 και 28, μιλούν για χαρίσματα,

β) επειδή και εννοείται ότι τα χάρισε ο Θεός (αλλά και το λέει προηγουμένως στο εδ. 11: παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο πνευμα διαιρουν ιδια εκαστω καθως βουλεται), αλλά και επειδή,

γ) αλλού διαβάζουμε ότι π.χ. και η προφητεία ονομάζεται φυσικά ως χάρισμα και δοσμένο μέρισμα (αρχαίο):

Ρωμ.12:6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως

Εφ.4:8-11 / διο λεγει αναβας εις υψος ηχμαλωτευσεν αιχμαλωσιαν και εδωκεν δοματα τοις ανθρωποις…………………………………….11 και αυτος εδωκεν τους μεν αποστολους τους δε προφητας τους δε ευαγγελιστας τους δε ποιμενας και διδασκαλους

2) Από το εδ.27 λοιπόν μέχρι και 28, μας αναφέρει 8 χαρίσματα και όχι το γνωστό και καθιερωμένο «9 χαρίσματα».

3) Από το εδ.29 μεχρι και 31 επικαλείται πάλι τα ίδια χαρίσματα στην λίστα που μόλις ανέφερε, αλλά μετά το «μη πάντες έχουσι χαρίσματα ιαμάτων;» παραλείπει τα προαναφερθέντα στην σειρά: «βοηθείας, κυβερνήσεις», και μετά το «μη πάντες λαλούσι γλώσσας;» και προσθέτει το «μη πάντες διερμηνεύουσι;»

4) Έτσι η πρώτη λίστα έχει 8 χαρίσματα και η δεύτερη με τις ερωτήσεις έχει 7. Αφήνει έξω δύο χαρίσματα, και προσθέτει ένα (διερμηνεία γλωσσών).

5) Σε αυτό το σημείο, θα αναφερθούμε και στην προηγούμενη περικοπή που εξετάσαμε (Εφ.4), για να εντοπίσουμε ότι εκεί, πάλι ο απόστολος Παύλος, αναφέρει και το χάρισμα του ευαγγελιστή και της ποίμανσης, τα οποία επίσης δεν αναφέρονται εδώ! Παρακαλώ εντοπίστε αυτο το σημείο μόνοι σας συγκρίνοντας τις περικοπές. Άρα μόνο σε αυτές τις δύο περικοπές, βρίσκουμε διαφορετικό μεν αριθμό χαρισμάτων να αναφέρεται χωριστά στην κάθε μία περικοπή, και συνολικά βρίσκουμε, ούτε 8, ούτε 9, αλλά 10 χαρίσματα!

(Άμα προσθέσουμε και τα λόγια το Κυρίου στο Κατά Μάρκον 16:17 , πιθανόν, στο πλαίσιό του, και η εκβολή δαιμονίων να είναι χάρισμα, οπότε φτάνουμε στα 11 χαρίσματα:

«...σημεια δε τοις πιστευσασιν ταυτα παρακολουθησει εν τω ονοματι μου δαιμονια εκβαλουσιν γλωσσαις λαλησουσιν καιναις»)

Μήπως όμως υπάρχει κάτι που να μας φανερώνει ότι υπάρχουν και αλλα χαρίσματα στην σκέψη του Παύλου; Ας το κρίνετε μόνοι καθώς θα εξετάσουμε τις επόμενες περικοπές για να διακρίνουμε κάποια σημεία περί διακονίας.

Η διακονία

Για αρχή, η λέξη αυτή σήμαινε και σημαίνει: υπηρεσία, προσφορά υπηρεσίας. Όταν κάποιος χρησιμοποιεί το χάρισμα του λοιπόν, υπηρετεί, άρα διακονεί τον αποδέκτη της εφαρμογής του χαρίσματός του. Έτσι, το χάρισμα είναι μία διακονία/υπηρεσία. Αυτό το λέει μεν η λογική, αλλά το λέει και ο απόστολος Πέτρος:

Α’Πέτ.4:10-11 / εκαστος καθως ελαβεν χαρισμα εις εαυτους αυτο διακονουντες ως καλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου 11 ει τις λαλει ως λογια θεου ει τις διακονει ως εξ ισχυος ης χορηγει ο θεος ινα εν πασιν δοξαζηται ο θεος δια ιησου χριστου ω εστιν η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην

-Από την άλλη, στο επόμενο σημείο, η διακονία διαφέρει από το χάρισμα. Διαβάζουμε:

Ρωμ.12:3-8 / λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως 4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν 5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλων μελη 6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως 7 ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια 8 ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι

---Στο εδ.5 μιλάει για τα μέλη του σώματος και λέει ότι όλα τα μέλη δεν είναι για να πράττουν το ίδιο, αλλά (εδ.3) «ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως» και (εδ.6) «κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν» (σύγκρινε με Α’Πέτ.4:10 «ως καλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου»).

Στην συνέχεια, αναφέρει τις «πράξεις»(εδ.4) αυτών των χαρισμάτων στο εδ.6-7. Εκεί όμως, διαχωρίζει την διακονία ως την εφαρμογή των χαρισμάτων όπως περιγράφεται στην Εφ.4 που εξετάσαμε στην αρχή, αλλά την καθιστά ξεχωριστό χάρισμα αφ’εαυτού. Γιατί όμως;; Επειδή απλούστατα η λέξη διακονία, που σημαίνει υπηρεσία, είναι προφανώς από μόνο του και ένα ξεχωριστό χάρισμα, είναι το χάρισμα μάλλον του να υπηρετώ με πρακτική υπηρεσία σε όποιες φυσικές ανάγκες των πιστών. Αν ισχύει αυτό, τότε πολύ πιθανόν όλα όσα αναφέρει εδώ, δηλ. διακονία, διδασκαλία, παράκληση(μεσητική προσευχή), δοτικότητα, ηγεσία, και ο κάμνων ελεημοσύνη (ο μάλλον εύκολος στο να κάνει οικονομική ή και συναισθηματική προσφορά), θεωρούνται επίσης χαρίσματα, και πράγματι, όλα αυτά θα μπορούσαν κάλλιστα να εντάσσονται κάτω από την ομπρέλα: «έργο της διακονίας» προς οικοδομής του σώματος, που διαβάσαμε στην Εφ.4, καθότι όλα τα χαρίσματα του Θεού έχουν την «πράξη», την θέση και αναγκαιότητά τους σε αυτό. Αν είναι έτσι, εδώ προστίθονται άλλα 6 χαρίσματα και φτάσαμε βάσει των τριών περικοπών που εξετάσαμε στα (10+6=)16 χαρίσματα!

Επιπλέον όμως, έρχεται πάλι ο Παύλος και διαχωρίζει την λέξη χάρισμα από την λέξη διακονία, ενώ φυσικά όλα είναι χαρίσματα το Θεού. Διαβάζουμε:

Α’Κορ.12:4-8 / διαιρεσεις δε χαρισματων εισιν το δε αυτο πνευμα 5 και διαιρεσεις διακονιων εισιν και ο αυτος κυριος 6 και διαιρεσεις ενεργηματων εισιν ο δε αυτος εστιν θεος ο ενεργων τα παντα εν πασιν 7 εκαστω δε διδοται η φανερωσις του πνευματος προς το συμφερον 8 ω μεν γαρ δια του πνευματος διδοται λογος σοφιας αλλω δε λογος γνωσεως κατα το αυτο πνευμα

-Δυστυχώς δεν είναι ξεκάθαρη η περικοπή ως προς την πρακτική αυτής, στην εκκλησία, οπότε μένουμε το πολύ στο να εικάσουμε την ερμηνεία της χωρίς όμως να αντρέχουμε σε άλματα σκέψεις και αυθαιρεσίες.

Έχοντας κάνει απαραίτητες αποσαφηνίσεις αδερφοί, είδαμε μεν ότι η έννοια τη διακονίας έχει περίεργο περιεχόμενο και χρήση ως λέξη, αλλά πέραν αυτού, δεν έχει καμία σημασία όσο αφορά το ζητούμενο της εργασίας αυτής που ήταν να δούμε αν οι διακονίες είναι 5 και τα χαρίσματα 9. Όπως αβίαστα είδαμε, χωρίς καμία αμφιβολία, κανένα από τα δύο δεν ισχύει. Επιπλέον μπορούμε να διακρίνουμε και να δεχτούμε ότι τα παραπάνω σημεία, φανερώνουν ότι ο απόστολος Παύλος έγραφε από μνήμης και δεν ενδιαφερότανε και πολύ να ακριβολογήσει μιλώντας για τα χαρίσματα, αλλά να δώσει ένα δυνατόν στίγμα διδασκαλίας περι αυτών σε διάφορες επιστολές του ήξερε ότι οι αδερφοί, αλλά και οι πρεσβύτεροι παραλείπτες των επιστολών του, θα συμπλήρωναν τα κενά τους αν αυτό χρειαζότανε. Όσοι λοιπόν διαλλαλούν (και 3 χωρεύουν) ότι είναι 5 οι διακονίες, ενώ αυτά είναι χαρίσματα και δεν τα ονομάζει εκεί διακονίες και ότι τα χαρίσματα είναι 9 ενώ καταγράφονται πάνω από 10, απλώς παπαγαλίζουν μία παράδοση εξ Αμερικής, χωρίς να έχουν επιμελώς μελετήσει το θέμα, και το αναπαράγουν στις εκκλησίες ως θέσφατο. Από κει και μετά, θεωρώ ότι έδειξα ότι η αλήθεια είναι απλή και ξεκάθαρη επί του θέματος. Τραγικό δε είναι, να μην θέλουν να διορθώσουν εαυτούς και να λάμψει η αλήθεια επί του θέματος, αλλά να κρατήσουν οι όποιες εκκλησίες και αυτήν την στρεβλή παράδοσή τους...

-Ο Κύριος δίνει την αύξηση.

www.ipertisalithias.gr

Επιστροφή στην λίστα των άρθρων

Εκτύπωση του άρθρου